Έγκλημα και Τιμωρία - Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι - Μέρος 2ο - Κεφάλαιο 3
"Χμ!... Ο Ζαμιότοβ! Η αστυνομία! Γιατί όμως με καλούνε στην αστυνομία; Πού είναι η πρόσκληση; Όχι! Τα μπερδεύω - την προηγούμενη φορά μού είχανε στείλει πρόσκληση! Τότε, κοίταζα προσεκτικά την άκρη της κάλτσας μου, ενώ τώρα...τώρα ήμουν άρρωστος. Αλήθεια όμως, γιατί ήρθε εδώ ο Ζαμιότοβ;", μουρμούρισε καταρρέοντας, ενώ ξανακαθόταν στο ντιβάνι. "Τι συμβαίνει λοιπόν; Βρίσκομαι ακόμα σε παραλήρημα ή μήπως γίνονται αυτά στ' αλήθεια; Έτσι φαίνεται θα είναι!...Αχ! θυμάμαι, ναι!...Πρέπει να φύγω. Να φύγω το γρηγορότερο!... Να φύγω οπωσδήποτε!..."