Αριστοτέλους "Ηθικά Νικομάχεια"
Συγγραφέας: Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.)
Μετάφραση: Κυριάκος Ζάμπας
Είδος: Σύγγραμμα
Εκδόσεις Schooltime
Άδεια διανομής: Public Domain
(Έργο ελεύθερο πνευματικών δικαιωμάτων)
![]() |
|
Συγγραφέας | Αριστοτέλης[1] |
---|---|
Τίτλος | Ἠθικὰ Νικομάχεια |
Γλώσσα | αρχαία ελληνικά |
Είδος | πραγματεία |
Θέμα | ηθική ηθικότητα ευτυχία αρετή |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 349 π.Χ. |
δεδομένα ( ) |
Τα Ηθικά Νικομάχεια είναι μία από τις τρεις πραγματείες που αναλύουν κυρίως τις μορφές και τις συνθήκες της ηθικής και διανοητικής αρετής του Αριστοτέλη. Επειδή εκείνη την εποχή δεν συνηθιζόταν να δίνεται στα διδακτικά έργα τίτλος που αποτελούσε αφιέρωση στα πρόσωπα, πιθανολογείται ότι οι τίτλοι των Ηθικών Νικομαχείων και των Ηθικών Ευδημείων προήλθαν από το όνομα του εκδότη τους. Στην πρώτη περίπτωση είναι ο Νικόμαχος, ο γιος του Αριστοτέλη και στη δεύτερη ο Εύδημος ο Ρόδιος, πρόσωπο διαφορετικό από το ομώνυμο του πρώιμου διαλόγου. Το τρίτο σχετικό έργο είναι τα Ηθικά Μεγάλα. Στα Ηθικά Νικομάχεια ο Αριστοτέλης επισημαίνει ότι οι Αρετές είναι δύο ειδών: η διανοητική και η ηθική αρετή. Η διανοητική προκύπτει από την διδασκαλία και θέλει χρόνο και πείρα για να αποκτηθεί. Η ηθική αρετή είναι αποτέλεσμα του "έθους" (συνήθεια). Το ήθος και το έθος έχουν ένα γράμμα διαφορά.
Α) Αρχαίο Κείμενο
Β) Νεοελληνική Απόδοση
Ανάγνωση: Μαρία Ιωάννου - Γιώργος Μαυροειδής - Νάντια Παξινού